پرسش: آیا دوست‌داشتن حضرت ولیّ عصر ـ علیه السّلام. ـ امرى ضرورى است و سبب نزدیک‌شدن به خدا می‌شود؟ لطفاً حدیثى هم در این‌باره بیان کنید.

پاسخ: بله. خداوند والا ـ جَلَّ جَلالُه، و حَسُنَتْ اَسماؤه. ـ به حضرت رسول اکرم ـ صلّى ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله و سّلم. ـ فرموده است: «قُل لااَساَلُکُم عَلَیهِ اَجرًا اِلَّا المَوَدَّةَ فِى القُربى؛ بگو: «در برابر آن [= رسالت]، پاداشى از شما نمی‌خواهم؛ مگر دوستى درباره‌ی خویشاوندان [من] را.»(1) مقصود از خویشاوندان در این آیه‌ی شریفه، اهل بیت عصمت ـ سلام الله تعالی علیهم. ـ هستند.

     عِلاوه بر احادیث فراوان درباره‌ی تکلیف‏بودن دوست‌داشتن همه‌ی آنان، روایات ویژه‏اى درباره‌ی دوست‌داشتن حضرت صاحب‌الزّمان ـ عجّل الله تعالی فرجه الشّریف. ـ نیز وارد شده است؛ همچون:
1. خداوند والا فرموده است: «یا مُحَمَّدُ! اَحِبَّهُ؛ فَاِنّى اُحِبُّهُ و اُحِبُّ مَن یُحِبُّهُ؛ اى محمّد! او [= حضرت مهدى] را دوست بدار؛ که قطعاً من او و کسى را که او را دوست بدارد، دوست مى‏دارم.»(2)؛
2. حضرت رسول اکرم ـ صلّى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله و سلّم. ـ فرموده است: «مَن اَحَبَّ اَن یَلقَى اللّهَ و قَد کَمُلَ ایمانُهُ و حَسُنَ اِسلامُهُ فَلیَتَوَلَّ الحُجَّةَ صاحِبَ الزَّمانِ الْمُنتَظَرَ؛ کسى که دوست دارد خدا را در حالى ملاقات کند که ایمانش کامل و اسلامش زیبا است، باید [حضرت] حجّت صاحب‏الزّمان منتظر را دوست بدارد.»(2)

1. شورى (42)، 23.
2. بحارالأنوار، ج 36، ص 223، ح 21.
3. همان، ص 296، ح 125.

مشاهده‌ی «پرسش‌ها و پاسخ‌های اخلاقی و اجتماعی»، از راه لینک زیر در وبگاه بِنیسی‌ها: http://benisiha.ir/2019/07/55/ .

کانال بِنیسی‌ها (عالم عارف: حضرت استاد بنیسی؛ و فرزندشان: حاج‌آقا بنیسی) در پیام‌رسان‌های ایتا، اینستاگرام، روبیکا و سروش: @benisiha_ir.